Tι σημαίνει η μόνιμη τάση για αργοπορία

Αν και όλοι μας έχει συμβεί να καθυστερήσουμε σε κάποιο ραντεβού, ή υποχρέωση, εντούτοις υπάρχουν άτομα που η αργοπορημένη τους άφιξη σχεδόν σε κάθε τους ραντεβού είναι κάτι που τους χαρακτηρίζει γενικότερα.

Γνωρίζατε ότι η τάση για αργοπορία έχει το δικό της ξεχωριστό νόημα, ειδικά όταν είναι μόνιμη, ή εμφανίζεται με συνέπεια σε μια συγκεκριμένη σχέση/υποχρέωση.

Τι μπορεί να δείχνει, λοιπόν, η μόνιμη τάση για αργοπορία;

Η διαπροσωπική δυναμική στην σχέση δύο ατόμων επηρεάζει βαθιά τη διαχείριση του χρόνου από το κάθε ένα άτομο σε αυτήν τη σχέση. Αυτή η επιρροή πραγματώνεται συχνά ως κυριαρχία, ή υποταγή.

Η δρ Julie Jarett Marcuse, ψυχολόγος/ψυχαναλύτρια στο ινστιτούτο William Alanson White στη Ν. Υόρκη, περιγράφει με ένα παράδειγμα αυτή την περίπτωση:

Μία ασθενής ένιωθε ότι το αφεντικό της στην δουλειά “απολάμβανε” την εξουσία του με τρόπο επιδεικτικό. Η ίδια αδυνατούσε να διακρίνει μεταξύ του “δικαιώματος” του αφεντικού της να ελέγχει την ώρα άφιξής της στη δουλειά και του “αυταρχικού” ελέγχου που αυτή η συμπεριφορά μπορεί να σημάνει επί προσωπικού. Την ενοχλούσε ότι εκείνος ίσως να αισθανόταν ανώτερός της και ανησυχούσε ότι η αδυναμία της να φτάνει στην δουλειά στην ώρα της, επιβεβαίωνε και ενθάρρυνε αυτήν τη συμπεριφορά από εκείνον. Αυτή της η δυσφορία είχε πάρει τη μορφή της χρόνιας καθυστέρησης/αργοπορίας.

Η αργοπορία είναι μέρος του “διαλόγου” ώθησης και έλξης ανάμεσα σε δύο πρόσωπα. Από την μία εκφράζει παθητικά δυσαρέσκεια σχετικά με τις προσδοκίες των άλλων και από την άλλη εκφράζει θυμό για την “υποχρεωτική” συμμόρφωση του να είναι κανείς τυπικός στην ώρα του. Αυτά τα συναισθήματα μεγέθυναν τον θυμό της ασθενούς ως προς το αφεντικό της. Ήθελε να μπορεί να τον αψηφά και να πηγαίνει και να φεύγει από τη δουλειά όποτε εκείνη επιθυμούσε και όχι όποτε της όριζε το αφεντικό της. Την ίδια στιγμή, επειδή παράλληλα λαχταρούσε την έγκρισή του, το γεγονός ότι ήθελε να τον αψηφά, της δημιουργούσε αίσθημα ανασφάλειας και άγχους. Φοβήθηκε, επίσης, μήπως τελικά χάσει τη δουλειά της.

Μετά από προσεκτική προσέγγιση, η ασθενής κατάλαβε ότι ο τρόπος που αντιδρούσε απέναντι στο αφεντικό της, ήταν σαν εκείνος να ήταν ο παράλογος, καταπιεστικός πατέρας της. Κατάλαβε ότι αργοπορία της ήταν ένας “συμβιβασμός” μεταξύ των αντίθετων δυνάμεων στο εσωτερικό της. Το ανεξάρτητο πνεύμα της ερχόταν σε σύγκρουση με την ανάγκη για έγκριση από το αφεντικό της (ή τον… πατέρα της). Η μόνιμη αργοπορία της ήταν μια πράξη δυσαρέσκειας, την οποία προσπαθούσε ταυτοχρόνως να περιορίσει.

Τι μπορεί να δείχνει το αντίθετο της αργοπορίας, δηλαδή το να είναι κάποιος πάντα συνεπής στα ραντεβού του;

Η ακρίβεια δείχνει ενδιαφέρον και σεβασμό για τους άλλους. Είναι ένα σημάδι καλών τρόπων, σεβασμού και, μερικές φορές, δείχνει μια προθυμία για συνεργασία. Προκύπτει από την ευγένεια και είναι μια κοινωνική αναγκαιότητα. Το να καθυστερεί κανείς μόνιμα εκφράζει έλλειψη σεβασμού. Συνεπάγεται ότι το άτομο έχει άλλες προτεραιότητες.

Η μόνιμη αργοπορία είναι σημαντική επειδή αποκαλύπτει μια εσωτερική σύγκρουση: Η ασθενής της δρ Jarett Marcuse ήθελε να τα πηγαίνει καλά στην εργασία, αλλά πίστευε ότι η “υποταγή” στο αφεντικό της, την μείωνε ως άτομο.

Εάν η αργοπορία/καθυστέρηση είναι ένα πρόβλημα στη ζωή σας, δοκιμάστε το εξής πείραμα: Για μια ημέρα πηγαίνετε σε όλα σας τα ραντεβού/υποχρεώσεις πέντε λεπτά νωρίτερα. Δείτε πώς θα σας κάνει να αισθανθείτε. Όσο και όσοι συνηθίζουν να αργοπορούν αρνούνται πεισματικά την σημασία αυτής της συνήθειάς τους, εντούτοις η μόνιμη αργοπορία συνήθως έχει ψυχολογικό υπόβαθρο. Το να είναι κανείς συνεπής μπορεί να αποτελέσει τεράστια ανακούφιση.

Πηγή: iatropedia.gr, psychologytoday.com

Γιατί αισθανόμαστε ότι πέφτουμε λίγο πριν κοιμηθούμε

Έχετε ποτέ νοιώσει το ανεξήγητο συναίσθημα ότι πέφτετε ακριβώς την στιγμή που πάτε να βυθιστείτε στον ύπνο;

Διαβάστε παρακάτω τι συμβαίνει.

Οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν βιώσει αυτό το φαινόμενο, το περιγράφουν σαν την ξαφνική αίσθηση ότι θα γλιστρήσουν ή ότι πέφτουν σε ένα κενό. Κάποιοι μπορεί να συνεχίσουν τον ύπνο, αλλά η πλειοψηφία των ανθρώπων ξυπνά με μια ταχυκαρδία και αισθάνονται φοβισμένοι.

Ίσως έχετε ακούσει διάφορες εξηγήσεις όπως, η ψυχή σας αφήνει το σώμα σας ή έχετε καταληφθεί από σκοτεινές δυνάμεις, όταν αυτό συμβεί, αλλά τίποτα από αυτά δεν είναι αλήθεια. Αυτό ονομάζεται μυοκλονικό αναπήδημα και είναι μια φυσιολογική διαδικασία.
2082455-650-1464149291-50752e794dee2719fbe31510c34cd82f

Όταν κοιμόμαστε, περνάμε από πολλούς κύκλους του ύπνου,ο καθένας αποτελούμενος από τέσσερα διαφορετικά στάδια. Η αίσθηση ότι πέφτεις κάτω συμβαίνει κατά τη διάρκεια του πρώτου σταδίου του ύπνου, που ονομάζεται NREM. Υπάρχουν μερικές θεωρίες σχετικά με το γιατί συμβαίνει αυτό. Η μια είναι ότι όταν οι μύες σας χαλαρώνουν όπως όταν είστε έτοιμοι να κοιμηθείτε, ο εγκέφαλός σας μπερδεύεται μερικές φορές και σκέφτεται ότι πέφτετε. Σαν αποτέλεσμα, οι μύες σας αντιδρούν με τέντωμα προς τα επάνω, έτσι είστε μόνοι σας να ‘πιαστείτε πριν πέσετε. Άλλοι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι ένα αντανακλαστικό του ανθρώπου που αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της εξελικτικής διαδικασίας για να τον αποτρέψει από το να πέσει κάτω από τα δέντρα, όπου κάποτε κοιμόταν.

Είναι επίσης αρκετά συνηθισμένο να αισθάνεστε ξαφνικά ένα ήπιο ‘ηλεκτροσόκ’ που σας πετά στιγμιαία επάνω. Αυτό μπορεί να συμβεί μετά από μια αγχωτική ημέρα ή αν είστε πολύ κουρασμένοι, έχετε ακανόνιστες συνήθειες ύπνου ή υποφέρετε από άγχος.
Εκτιμάται ότι αυτό το φυσιολογικό φαινόμενο επηρεάζει 7 στους 10 ανθρώπους σε κάποια στιγμή στη ζωή τους. Μπορεί να εμφανιστεί είτε μόνο για μια στιγμή ή να επαναλαμβάνεται. Εάν έχετε αυτήν την εμπειρία συχνά, σας προτείνουμε να δείτε ένα γιατρό. Αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχει βλαβερές συνέπειες για την υγεία σας, και δεν είναι μια ασθένεια ή παθολογική κατάσταση. Έτσι θυμηθείτε ότι δεν υπάρχει τίποτα το ανησυχητικό. Απλώς πάρτε μια βαθιά ανάσα και προσπαθήστε να χαλαρώσετε και να αποκοιμηθείτε.

Πηγή: Πηγή: http://www.tilestwra.com/

«Ο υγιής άνθρωπος δεν βασανίζει τους άλλους..»

«Ο υγιής άνθρωπος δεν βασανίζει τους άλλους. Γενικά είναι οι βασανισμένοι που εξελίσσονται σε βασανιστές...» – Karl Jung

Πηγή: http://www.o-klooun.com/

Πως να αναγνωρίσετε την αγοραφοβία

Η αγοραφοβία είναι ένας τύπος αγχώδους διαταραχής κατά την οποία το άτομο μπορεί να αποφεύγει μέρη ή καταστάσεις που το κάνουν να νιώθει πανικόβλητος, ανήμπορος, αμήχανος και “παγιδευμένος”, εξαιτίας της παρουσίας πολλών ανθρώπων γύρω του.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια που η αγοραφοβία γνωρίζει, δυστυχώς, “άνθιση” (κυρίως στις μεγαλουπόλεις), υπάρχουν ορισμένες παρανοήσεις σχετικά με το τι ακριβώς συνιστά μια κρίση αγοραφοβίας.

Γι’ αυτόν το λόγο, είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα αληθινά συμπτώματα της αγοραφοβίας για να ξέρετε τι σας συμβαίνει σε περίπτωση που νιώθετε κάτι παρόμοιο.
Τα τυπικά συμπτώματα της αγοραφοβίας περιλαμβάνουν:

-Φόβο του να είναι κανείς μόνος σε οποιαδήποτε κατάσταση
-Φόβο του να βρίσκεται κανείς σε πολυσύχναστα μέρη
-Φόβο απώλειας του ελέγχου σε δημόσιο χώρο
-Φόβο του να είναι κανείς σε μέρη όπου μπορεί να είναι δύσκολο να φύγει, όπως ασανσέρ ή τρένο
-Αδυναμία να βγει κανείς από το σπίτι ή να είναι σε θέση να το κάνει, μόνο αν κάποιος άλλος τον συνοδεύει
-Αίσθημα αδυναμίας
-Υπερβολική εξάρτηση από τους άλλους

Επιπλέον, μπορείτε να παρουσιαστούν συμπτώματα κρίσης πανικού, όπως:

-Γρήγορος καρδιακός ρυθμός
-Υπερβολική εφίδρωση
-Δυσκολία στην αναπνοή
-Τρέμουλο, μούδιασμα ή μυρμήγκιασμα
-Πόνος ή “πλάκωμα” στο στήθος
-Ζαλάδα
-Ξαφνική έξαψη ή ρίγη
-Στομαχικές διαταραχές ή διάρροια
-Αίσθημα απώλειας του ελέγχου
-Ακραίος φόβος θανάτου

Πηγή: mayoclinic.org, iatropedia.gr

Αγχώδεις διαταραχές: H αποτύπωση των συμπτωμάτων μέσα από αποκαλυπτικές φωτογραφίες

Οι αγχώδεις διαταραχές ανήκουν σε μια κατηγορία διαταραχών που επηρεάζουν τη συμπεριφορά, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τη σωματική υγεία. Οι έρευνες σχετικά με την προέλευσή τους συνεχίζονται, αλλά θεωρείται ότι προκαλούνται από ένα συνδυασμό βιολογικών παραγόντων και προσωπικών καταστάσεων του ατόμου. Επίσης δεν μπορούν οι αγχώσδεις διαταραχές να προσδιοριστούν επακριβώς κάθε φορά. Ωστόσο το άγχος μπορεί να πάρει πολλές διαφορετικές μορφές, όπως κρίσεις πανικού, φοβίες και στρες.

Σύμφωνα με έρευνες που έχουν γίνει οι αγχώδεις διαταραχές επηρεάζουν περίπου 1 στα 10 άτομα. Είναι περισσότερο διαδεδομένες στις γυναίκες παρά στους άντρες και επηρεάζουν τόσο παιδιά, όσο και τους ενήλικες.

Οι κυριότερες αγχώδεις διαταραχές είναι οι εξής: Διαταραχές Πανικού, Φοβίες, Κοινωνική φοβία, Ειδική φοβία, Διαταραχή Μετατραυματικού Στρες, Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή και Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή.

H 23χρονη Katie Joy φοιτήτρια φωτογραφίας αποφάσισε να απεικονίσει αυτά τα συμπτώματα μέσα από μια σειρά φωτογραφιών, που ονόμασε “My Anxious Heart”. To άλμπουμ της περιέχει 12 φωτογραφίες που απεικονίζουν το άγχος και ρίχνουν φως στην συναισθηματική και σωματική δοκιμασία που συνοδεύει την αγχώδη διαταραχή.

“Παλεύω με την κατάθλιψη και το άγχος για πάνω από 10 χρόνια”, λέει η ίδια. Και συνεχίζει: “Είχα κάνει ένα πρότζεκτ παρόμοιο με αυτό σε άλλη κατηγορία και συνειδητοποίησα πόσο πολύ είχα ανάγκη να αντιμετωπίσω, κυριολεκτικά(!), τους φόβους μου. Όσο περισσότερο επέτρεπα στο άγχος να με συνεπάρει και μπορούσα να το περιγράψω, τόσο περισσότερο μπορούσα και να το αποτυπώσω σε μια φωτογραφία”.

Πηγή: http://psychopedia.gr/

Τα 3 είδη γυμναστικής που καταπολεμούν το άγχος!

Ένα από τα πιο σημαντικά ρητά που μάθαμε στο σχολείο είναι το νους υγιής εν σώματι υγιεί!

Μπορεί σε μικρή ηλικία να μην έδινα τόση βάση σε αρχέγονες προτάσεις, να γέλαγα ακούγοντάς τες και πολλές φορές να έδειχνα αδιαφορία σε ό,τι δεν ήταν σύγχρονο και μοντέρνο. Μεγαλώνοντας όμως κατάλαβα ότι γυμναστική αναπτύσσει το πνεύμα και δυναμώνει το σώμα με έναν ιδιαίτερο τρόπο που φέρνει ηρεμία και αυτοπεποίθηση την ίδια στιγμή!
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα 3 είδη γυμναστικής μπορούν να σε απαλλάξουν από ψυχικές ασθένειες και φυσικά να αποφέρουν ένα καλλίγραμμο σώμα. Διαβάζοντας παρακάτω θα καταλάβεις ότι οι προσπάθειες σου για υπέροχους γλουτούς (που έχει γίνει η εμμονή μας) και γραμμωμένους κοιλιακούς (άλλη μια εμμονή), δημιουργούν μια δυνατή βάση για ψυχολογική ισορροπία και μακροζωία που θα μείνουν σε βάθος χρόνου.


Τρέξιμο

Θα είναι ίσως η χιλιοστή φορά που το ακούς. Το τρέξιμο βοηθάει στη καύση θερμίδων και λίπους, στα καρδιακά προβλήματα, βελτιώνει τη μνήμη και τον ύπνο και αποβάλλει το άγχος. Κάνοντας jogging 5 λεπτά κάθε μέρα ενισχύεις τις σωματικές σου αντοχές και συμβάλεις σε μια πιο ποιοτική και ίσως μακροχρόνια ζωή. Τι περιμένεις λοιπόν; Φόρεσε τα ακουστικά σου, βάλε την αγαπημένη σου playlist και ξεκίνα να τρέχεις!


Πεζοπορία

Ναι, η φύση και το περπάτημα μας ηρεμεί. Υπάρχει κάτι ακόμα όμως που δεν ήξερες. Τα φυτά παράγουν ουσίες για να επιβραδύνουν την αποσύνθεσή τους, με αποτέλεσμα να επηρεάζουν την ανθρώπινη χαλάρωση και ευεξία. Αυτόματα μειώνεται το άγχος και οι ψυχικές ασθένειες που δημιουργούνται από τη πιεστική καθημερινότητα. Πάρε μια φίλη σου ή τον αγαπημένο σου σκύλο και απόλαυσε αυτό που σου προσφέρει απλόχερα η φύση.

Yoga

Είναι το trend των τελευταίων χρόνων (και καλά κάνει). Ξεκίνησε σαν μια εναλλακτική μορφή γυμναστικής που μειώνει τη κατάθλιψη, το θυμό και το άγχος! Η yoga σου μαθαίνει σωστές τεχνικές αναπνοής που βοηθούν στη συγκέντρωση και την ηρεμία, διδάσκει τη σωστή στάση του σώματος και ενδυναμώνει του μύες.

Πηγή Tlife.gr

Φόβος ή φοβία; Ο διαχωρισμός των δύο και πότε να ζητήσετε βοήθεια

Οι περισσότεροι φόβοι μας προέρχονται συνήθως από κάποια αρνητική εμπειρία - Στην περίπτωση όμως που κάποιος πάσχει από κάποια φοβία, οι αντιδράσεις του είναι περισσότερο ακραίες.

Ο φόβος είναι ένα φυσιολογικό και υγιές συναίσθημα. Παρότι πολλοί υποτιμούν τη χρησιμότητά του, ο φόβος στην πραγματικότητα αποτελεί «ασπίδα προστασίας» εμποδίζοντάς μας να εμπλακούμε σε ενδεχόμενα επικίνδυνες καταστάσεις όταν αυτό δεν είναι απαραίτητο. Ο φόβος, μας ωθεί σε δεύτερες σκέψεις και μας βοηθάει να αποφασίσουμε με βάση τη λογική και όχι τον (συχνά επικίνδυνο) παρορμητισμό μας. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, είμαστε σε θέση να διαχειριστούμε τους φόβους μας χρησιμοποιώντας τη σκέψη και τη λογική, δεν επιτρέπουμε στους φόβους να κατακλύσουν τη ζωή μας, ούτε γινόμαστε παράλογοι. Οι φοβίες, από την άλλη, μεταμορφώνουν το συναίσθημα του φόβου σε κάτι που μας είναι ιδιαίτερα δύσκολο έως αδύνατο να διαχειριστούμε.

Φυσιολογικός φόβος

Οι περισσότεροι φόβοι μας προέρχονται συνήθως από κάποια αρνητική εμπειρία. Για παράδειγμα, μπορεί εύκολα να αρχίσουμε να φοβόμαστε περισσότερο από το μέσο όρο τους σκύλους αν στο παρελθόν μας έχουν επιτεθεί σκυλιά ή να φοβόμαστε τους κλέφτες αν το σπίτι μας έχει στο παρελθόν παραβιαστεί. Οι φόβοι επίσης μαθαίνονται. Ένα παιδί μπορεί να μάθει να φοβάται τις αράχνες παρακολουθώντας τις αντιδράσεις της μητέρας του. Μια γενικευμένα «φοβισμένη» συμπεριφορά μπορεί επίσης να είναι αποτέλεσμα μιας υπερπροστατευτικής ανατροφής. Ένας γονιός που υπερπροστατεύει το παιδί του, του περνά ασυνείδητα το μήνυμα ότι κινδυνεύει.

Παρόλα αυτά, και ανεξάρτητα από το τι φοβάται ο καθένας, όταν ο φόβος κυμαίνεται στα πλαίσια του φυσιολογικού, μπορεί να μας κάνει να νιώθουμε άβολα αλλά δεν είναι σε θέση να μας καταβάλλει. Για παράδειγμα, πολλοί ανάμεσά μας μπορεί να φοβούνται τα αεροπλάνα αλλά είναι σε θέση να ταξιδέψουν όταν και εφόσον χρειαστεί. Μπορεί πριν την πτήση να κάνουν διαλογισμό, να πιούν ένα ποτό ή ακόμα και να πάρουν ένα ελαφρύ αγχολυτικό αλλά είναι σε θέση να διαχειριστούν τα συμπτώματα και να συνεχίσουν τη ζωή τους. Μπορεί να προτιμούν να ταξιδέψουν με αυτοκίνητο ή τραίνο όταν αυτό είναι εφικτό αλλά θα μπουν στο αεροπλάνο όταν αυτό είναι απαραίτητο ή σαφώς πιο πρακτικό.

Φοβίες

Στην περίπτωση όμως που κάποιος πάσχει από κάποια φοβία, οι αντιδράσεις του είναι περισσότερο ακραίες. Χρησιμοποιώντας σαν παράδειγμα το φόβο για τα αεροπλάνα, κάποιος που πάσχει από φοβία θα υποφέρει σε τέτοιο βαθμό κατά τη διάρκεια της πτήσης που θα εμφανίσει όχι μόνο συμπτώματα πανικού αλλά και σωματικά συμπτώματα (εφίδρωση, τρέμουλο, κλάμα). Στις περιπτώσεις μάλιστα που η φοβία είναι ακόμα πιο σοβαρή το άτομο δεν καταφέρνει ποτέ να ταξιδέψει με αεροπλάνο με αποτέλεσμα, αν δεν υπάρχει εναλλακτικός τρόπος μετακίνησης να ακυρώνει διακοπές και δουλειές και γενικά να επηρεάζεται η ποιότητα της ζωής του.

Πέρα πάντως από τη σοβαρότητα του φόβου, θα πρέπει κάποιος να λάβει υπόψη και την πηγή του. Επίσης, αν πρόκειται για έναν απλό φόβο, τότε το άτομο δεν πρόκειται να ξοδεύει πολύ χρόνο σκεπτόμενο τη φοβία του και ο φόβος θα το καταβάλλει μόνο όταν έρχεται αντιμέτωπο με το αντικείμενο που τον φοβίζει. Όταν όμως κάποιος πάσχει από φοβία, είναι πολύ πιθανό να αναπτύξει και ένα φόβο όσον αφορά τον ενδεχόμενο φόβο που μπορεί να βιώσει. Μπορεί να αρχίσει να ανησυχεί ότι κάτι θα γίνει που θα του πυροδοτήσει το φόβο και μπορεί ως αποτέλεσμα αυτού να αρχίσει να αλλάζει τις καθημερινές του συνήθειες σε μια προσπάθεια να αποφύγει μια τέτοια κατάσταση. Επίσης αν γνωρίζει ότι σύντομα θα πρέπει να αντιμετωπίσει αυτό το οποίο φοβάται μπορεί να αρχίσει να το σκέφτεται εμμονικά και να έχει πρόβλημα στο να συγκεντρωθεί σε άλλα σημαντικά για αυτό ζητήματα ή ακόμα και να κοιμηθεί, ιδιαίτερα όσο πλησιάζει η ώρα της «αναμέτρησης» με το αντικείμενο που τον φοβίζει.

Αναζητώντας βοήθεια

Οι φοβίες είναι εξαιρετικά εξατομικευμένες τόσο βάσει συμπτωμάτων όσο και βαθμού και σε γενικές γραμμές καλό είναι να αποφεύγεται η αυτό-διάγνωση. Τα παραπάνω αποτελούν έναν πολύ γενικό οδηγό σχετικά με το αν χρειάζεται ή όχι κάποιος να αναζητήσει βοήθεια, έχοντας όμως υπόψη ότι τα συμπτώματα σε κάθε περίπτωση μπορεί να ποικίλουν και σε ορισμένες περιπτώσεις να είναι πολύ διαφορετικά από αυτά που περιγράφονται στο παρόν άρθρο. Αν πιστεύετε ότι μπορεί να υποφέρετε από κάποια φοβία, είναι σημαντικό να ζητήσετε τη γνώμη ενός ειδικού ώστε να σας παρέχει μια σαφή διάγνωση και ένα πλάνο αντιμετώπισης που να ταιριάζει στην περίπτωσή σας.

Ζωή Στραβοπόδη-Τζιάνο, Ψυχοθεραπεύτρια – Οικογενειακή Σύμβουλος

Πηγή: protothema.gr

by Αντικλείδι , http://antikleidi.com